Raporty

Od początku kryzysu do końca sierpnia 2023 o pomoc poprosiło nas ponad ok. 20 tysięcy osób (dokładnie 19100 osób).

Były to osoby, które znalazły się na terytorium Polski po przekroczeniu „zielonego” odcinka granicy polsko-białoruskiej, migranci przebywający na terytorium Białorusi i, sporadycznie, ludzie będący na Litwie, Łotwie i granicy polsko-ukraińskiej w pierwszych dobach po 24.02.2022 r. 

Jeśli chodzi o udzieloną pomoc humanitarną, medyczną i prawną to udało się dotrzeć do ok. 10425 osób.

Od 01.01. do 6.09.2023 o pomoc poprosiło łącznie 6448 osób (w tym kobiety, małoletni i małoletni bez opieki), podróżujących  w  1367 grupach.

Różnego rodzaju pomocy (humanitarnej, prawnej i medycznej)  udzielono 2951 osobom.

W lipcu i sierpniu 2023 nasze pracowniczki i i nasi pracownicy humanitarni oraz wspierające je osoby wolontariackie i aktywistyczne  wychodziły, aby nieść pomoc ludziom w drodze średnio 25 razy w tygodniu. W lipcu i sierpniu dostarczyliśmy pomoc ponad 700 osobom.

W lipcu i sierpniu ubiegłego roku taką pomoc dostarczyłyśmy i dostarczyliśmy niemal 900 osobom. 

Jeśli chodzi o kraje pochodzenia to, w zależności od momentu kryzysu, dominujące kraje zmieniały się. W momencie szczytu kryzysu (jesień 2021) byli do przede wszystkim ludzie z Syrii, Jemenu oraz Iraku. Było wśród nich dużo rodzin z dziećmi. Wiosną i latem 2022 najwięcej osób spotykanych w lesie pochodziło z Afryki Subsaharyjskiej (głównie z Demokratycznej Republiki Konga) oraz, ponownie, z Syrii, Jemenu oraz Afganistanu. Jeśli chodzi o DRC i inne kraje regionu, spotykaliśmy dużo ludzi młodych (chłopców i dziewcząt), w tym małoletnich bez opieki.

W 2023 roku najwięcej osób proszących o pomoc pochodziło z Syrii oraz z krajów tzw. Rogu Afryki (Erytrea, Etiopia, Somalia) oraz Sudanu.

W ostatnim czasie notujemy znaczący spadek liczby osób, do których udało nam się dotrzeć z pomocą – z ok. 100 tygodniowo, do ok. 20 tygodniowo.

Wiążemy to m.in. ze wzmocnieniem obecności wojska w regionie do 10 tys żołnierzy: https://www.pap.pl/aktualnosci/news%2C1606164%2Cwiecej-zolnierzy-przy-granicy-polsko-bialoruskiej-decyzja-szefa-mon.html

Z perspektywy humanitarnej zwiększona obecność wojska oznacza jeszcze więcej łamania praw człowieka poprzez jeszcze częstsze niedopuszczanie osób w drodze do procedury azylowej oraz stosowania wobec nich jeszcze więcej pushbacków. A każdy pushback jest aktem przemocy, który stanowi bezpośrednie narażenie zdrowia i życia.